Herhaling

Woensdag 26 maart.
De tweede missie.
Op tijd vertrokken uit Wierden omdat de kans op een storing ten gevolge van sneeuw, zoals gisteren bij NS niet voor problemen mag zorgen. Twee keer overstappen met maar een paar minuten speling. Als je geen extra tijd inpland kan dit wel stressen worden. Op Schiphol ruimschoots de tijd voor het inchecken. De stoel had ik gisteren al gereserveerd. Mooi voor de nooduitgang met veel beenruimte. Bij het scannen van de handbagage moest de rugtas open. Vloeistof in pakjes of flessen met meer dan 100ml. werden in besag genomen. Een paar maand terug was 200 ml. nog de limiet. Ik mocht een pakje zelfs niet meer leegdrinken. De beambte had een grote kist waar al de in beslag genomen goederen in gegooid werd. Op zo'n dag levert dit hem een mooi zakcentje op, als hij het zou verkopen!
Tijdens de 1e vlucht met een tomatenkweker in gesprek geweest. Hij was op weg naar zijn vestiging in Turkije, waar in deze tijd van het jaar zijn groente en fruit vandaan komt. Ook hij is druk doende om zijn bedrijf zodanig in te richten dat hij niets met de fosfaatnorm te maken heeft. Volgens hem wordt alles door de plant opgenomen. De kas is dicht en alles wordt herbruikt.
Tijdens de 2e vlucht met een Roemense aannemer in gesprek geweest. Hij wil zich gaan richten op de woningbouw in de stad Aden. De Yemenieten bouwen een huis als ze al getrouwd zijn. Als er een kind op komst is bouwen ze er na verloop van tijd een etage bij op, zodat de kinderen later bij de ouders "op" kunnen gaan wonen, totdat deze zelf trouwen. Af en toe gaat dit zo extreem dat de hele bende in elkaar zakt. Vandaar dat de huizen hier allemaal het betonijzer al/nog rechtop op het dak hebben staan. Als er een beetje geld is bouwen ze zo weer even door. In de middag vermoeid aangekomen in Ta'iz.