De bruiloft van kana
Door: Webmaster
Blijf op de hoogte en volg Harrie
02 April 2008 | Jemen, Sanaa
woensdag 2 april.
Met Hoessein naar het kantoor gereden. Mensen van de salarisadministratie gesproken. Deze afdeling heeft de eerste vijf dagen van de maand niets te doen, op een kleine mutatie na. Vanaf halverwege de maand zijn ze heel druk met de voorbereiding voor de salaris verwerking. Nu ik dit zo hoor, kan ik me wel herinneren ze afgelopen week te hebben zien sjouwen met stapels uitdraaien van urenbriefjes of loonstrookjes.
Vanavond hoorden we muziek in de stad, en besloten er naar toe te lopen. Hemelsbreed was het nog geen 300 meter. Het eerste steegje welk we inliepen liep dood, zodat we weer terug moesten. Het volgende werd steeds smaller, steiler en donkerder. Het was echt afzien.
Beneden aangekomen stond er een groep van wel honderd man op straat te dansen onder begeleiding van een live Ta´iz'se band. Het bleek een bruiloftsfeest, een soort vrijgezellenfeest te zijn met alleen mannen. De vrouwen hadden in huis een vrouwenparty.
Nadat we de bruidegom gefeliciteerd hadden, hebben we ons nog even met enkele aanwezigen gesproken. Op een gegeven moment begon het gedans over te gaan in een wat agressievere sfeer. Jasper wilde naar huis, ik besloot om maar met hem mee te gaan. Erwin en Frank zijn later nog aan het dansen geweest, onder grote hilariteit van de andere gasten. Geen taxidriver die ons thuis wou brengen, dus na een vermoeiende klim was het goed zitten in huis, waar na een uur de dansers ook voldaan terug kwamen.
Met Hoessein naar het kantoor gereden. Mensen van de salarisadministratie gesproken. Deze afdeling heeft de eerste vijf dagen van de maand niets te doen, op een kleine mutatie na. Vanaf halverwege de maand zijn ze heel druk met de voorbereiding voor de salaris verwerking. Nu ik dit zo hoor, kan ik me wel herinneren ze afgelopen week te hebben zien sjouwen met stapels uitdraaien van urenbriefjes of loonstrookjes.
Vanavond hoorden we muziek in de stad, en besloten er naar toe te lopen. Hemelsbreed was het nog geen 300 meter. Het eerste steegje welk we inliepen liep dood, zodat we weer terug moesten. Het volgende werd steeds smaller, steiler en donkerder. Het was echt afzien.
Beneden aangekomen stond er een groep van wel honderd man op straat te dansen onder begeleiding van een live Ta´iz'se band. Het bleek een bruiloftsfeest, een soort vrijgezellenfeest te zijn met alleen mannen. De vrouwen hadden in huis een vrouwenparty.
Nadat we de bruidegom gefeliciteerd hadden, hebben we ons nog even met enkele aanwezigen gesproken. Op een gegeven moment begon het gedans over te gaan in een wat agressievere sfeer. Jasper wilde naar huis, ik besloot om maar met hem mee te gaan. Erwin en Frank zijn later nog aan het dansen geweest, onder grote hilariteit van de andere gasten. Geen taxidriver die ons thuis wou brengen, dus na een vermoeiende klim was het goed zitten in huis, waar na een uur de dansers ook voldaan terug kwamen.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley