Philips in Yemen

Donderdag 3 april.
Weekend, lekker uitslapen en daarna zou Hoessein ons naar Al Harag brengen. Ik had al eens gezegd nog een oud Yemenitisch radio'tje te willen hebben uit het buizen tijdperk. Het leek wel een vuilnisbelt met allemaal kleine ZZP'ers er omheen.
Een koopman had een toestel. Het was een mooi nagemaakt getransitoriseerd Chinees exemplaar, niet dus wat ik zocht. In een buurtsuper sprak Hussein een koopman die het gezochte toestel thuis had staan, het was van wijlen zijn opa. Hij moest eerst naar huis om zijn oma te vragen of hij het verkopen mocht. Zoja dan zou hij wel een foto maken en het me laten zien. Ik wilde wel mee naar zijn huis, om het daar te bekijken, en warempel het lukte. Helaas was het ding, niet mooi en veel te groot om mee te nemen. Daarna de oude stad nog even, maar ook daar, helaas niets gevonden. Het gaat over, in Ta’izz niet te vinden. Nog even wat vers gemaakt Mangosap gedronken, het leek wel vla. De glazen en Mango's werden gewassen onder de kraan met onbetrouwbaar drinkwater, in de mixer en daarna door een zeef in een bierpul laten lopen. Het was lekker, maar toen ik thuis kwam moest ik met gezwinde spoed eerst naar het kleinste kantoortje in huis.
Van het vele lopen wat zere en opgezette voeten gekregen en een rode enkel. Het voelde, en zag er ook net zo uit als de cellulitis welke ik afgelopen jaar heb opgelopen. gelukkig had in van huis wat koortsremmende medicijnen meegekregen.